بررسی تغییرات تستهای تیرویید در بیماران دارای چاقی کلاس ۳ که در مرکز جراحی کم‌تهاجمی بیمارستان سینا در سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ تحت جراحی باریاتریک قرار گرفته اند

چاقی و اضافه وزن در میان افراد بالغ شیوع قابل توجهی دارد و افزایش شیوع آن در سراسر دنیا به یک مشکل بزرگ در سلامت تبدیل شده اس. چاقی به عوارض متابولیک متعددی مانند دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی منجر می‌شود و موجب کاهش امید به زندگی می‌گردد. راه‌های متعددی برای درمان چاقی وجود دارد؛ نظیر تغییر سبک زندگی و کاهش کالری دریافتی تا انجام جراحی‌های کاهش وزن مانند جراحی باریاتریک که پرکاربردترین و موفق‌ترین مداخله برای کنترل چاقی است که منجر به کاهش وزن و بهبود عوارض حاصل از اضافه وزن می‌گردد. یکی از مواردی که اطلاعات کافی از آن موجود نیست، امکان پیش بینی میزان کاهش وزن بعد از انجام جراحی است. تنوع بالایی در میزان کاهش وزن پس از جراحی باریاتریک مشاهده شده است. به نظر می‌رسد که کاهش وزن به دنبال جراحی باریاتریک ناشی از تغییرات هورمونی در پی این جراحی است. در صورتی که بتوانیم بیمارانی که پاسخ بهتری می‌دهند را شناسایی کنیم ممکن است در مدیریت کلینیکی بیماران مبتلا به چاقی پیشرفت حاصل کنیم. سابقا بررسی شده است که چاقی شدید با high-normal بودن TSH و fT۳ در بیماران یوتیروئید همراهی دارد. سطح TSH در افراد چاق افزایش می‌یابد و با سطح BMI در ارتباط است. علی رغم ارتباط عملکرد تیروئید بر تنظیم وزن بدن، اثر میزان هورمون‌های تیروئیدی قبل و بعد از عمل و تغییرات آن بر کاهش وزن همچنان ناشناخته است و مطالعات کمی در ارتباط با اثر جراحی باریاتریک بر روی سطح این هورمون‌ها وجود دارد و اطلاعات کامل در این رابطه وجود ندارد. در مطالعه حاضر قصد داریم تغییرات سطح TSH، T۳، T۴ و نسبت T۳⁄T۴ پس از جراحی باریاتریک و ۳ و ۶ ماه بعد از جراحی و ارتباط آن با میزان کاهش وزن و تغییرات BMI را در ایران بررسی کنیم.